Johan Jacob van Zuylen van Nijeveld

Uit Sint Anna ter Muiden
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Johan Jacob baron van Zuylen van Nijeveld, ook Jean-Jacques Ghislain baron van Zuylen van Nyevelt of Johannes Jacobus Ghislanus van Zuylen van Nijevelt (Brugge, 11 oktober 1752 - 23 januari 1846) was Tweede Kamerlid in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden en burgemeester van Brugge in de Franse en Hollandse Tijd.

Biografische gegevens

Van Zuylen van Nijevelt was het tweede kind van dertien en de oudste zoon van Jean-Bernard van Zuylen van Nyevelt (1721-1791), schepen van de stad Brugge en algemeen postmeester voor Brugge en het Brugse Vrije en van Isabelle du Bois de Leyseele (1730-1804). Hij was in 1788 gehuwd met Marie-Elisabeth van Wyckerslooth van Weerdesteyn, uit een katholieke Utrechtse adellijke familie (Utrecht 1759 - Brugge 1815), gezin dat kinderloos bleef. Het toont aan dat hij contacten had met de Nederlandse tak van de familie en hij werd trouwens heer van de Haar bij Utrecht en de eigenaar van het (toen vervallen) kasteel De Haar. Dit kasteel en domein behoorde sedert 1449 aan de van Zuylens en na het overlijden in 1801 van de ongehuwde laatste telg van een Nederlandse tak werd Jean-Jacques, als aangewezen erfgenaam, de nieuwe eigenaar.

Van Zuylen hertrouwde in 1817 met zijn tweënveertig jaar jongere nicht Julienne van Zuylen van Nyevelt (1794-1866), dochter van zijn broer Joseph-Ghislain. Hoewel hij zelf al de vijfenzestig voorbij was, kreeg het gezin van Zuylen-van Zuylen nog dertien kinderen, van wie het laatste in 1835 geboren werd.

Loopbaan

Jean-Jacques van Zuylen van Nyevelt begon zijn beroepsloopbaan als algemeen postmeester voor Brugge en het Brugse Vrije, in opvolging van zijn vader. Er is weinig of niets bekend over hoe hij de woelige revolutiejaren doorbracht. Wellicht bracht hij een tijd in Nederland door. Hij kwam pas tegen het einde van het Franse keizerrijk weer te voorschijn, als lid van het Brugse stadsbestuur. Toen in 1813 burgemeester Charles-Enée de Croeser, die het einde van Napoleon zag naderbij komen, ontslag nam, werd van Zuylen door prefekt Soult als opvolger voorgedragen en werd hij benoemd.

Hij moest Brugge door de moeilijke periode loodsen van het einde van het keizerrijk en de overgang naar het Verenigd Koninkrijk. In zijn laatste dagen had de Franse overheid nog een buitengewone belasting opgelegd en toen die niet snel genoeg gehonoreerd werd, werd Van Zuylen als gijzelaar meegenomen. Pas nadat de verschuldigde som werd overgemaakt, werd hij op vrije voeten gesteld. Terug in zijn stad, mocht van Zuylen er veel overwinnaars van Napoleon begroeten, onder hen op 29 mei 1814 tsaar Alexander I van Rusland.

Ook al had hij de reputatie heel trouw te zijn aan het Franse regime, en maakte hij anderzijds bekend dat zijn voorkeur ging naar een terugkeer onder Oostenrijks gezag, werd van Zuylen als burgemeester bevestigd, nadat hij, voorzichtig zijn loyaliteit aan het nieuwe Verenigd Koninkrijk had laten blijken. Het feit dat hij tot een ook in Nederland bekende en invloedrijke familie behoorde, zal daar ongetwijfeld hebben toe bijgedragen.

Het vertrouwen dat in van Zuylen werd gesteld kwam ook tot uiting door zijn aanstelling (de eerste maal mocht Willem I zelf aanduiden wie hij verkoos) tot lid van de Tweede Kamer der Staten Generaal.

In 1817 stelde hij zich niet meer verkiesbaar als kamerlid en nam hij ook ontslag als burgemeester, om te worden opgevolgd door zijn voorganger de Croeser. Van toen af had hij ongetwijfeld een volle dagtaak aan zijn jonge echtgenote en de dertien kinderen die op een tijdspanne van zeventien jaar geboren werden.

Bezittingen

Bronnen